สุนทรพจน์โดยคริสติน ลาการ์ด ประธาน ECB ในการประชุม ECB ครั้งที่ 5 ว่าด้วยการกำกับดูแลการธนาคาร “ยุโรป: การธนาคารเกี่ยวกับความยืดหยุ่น” ในเมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี
แฟรงก์เฟิร์ต 30 พฤศจิกายน 2566
มีความยินดีที่จะต้อนรับคุณสู่ ฟอรัม ECB ครั้งที่ห้าเกี่ยวกับการกำกับดูแลการธนาคาร.
เมื่อสิบปีที่แล้ว ในวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 สภาสหภาพยุโรปได้อนุมัติกฎระเบียบที่เปิดตัวกลไกการกำกับดูแลแบบเดี่ยว นับเป็นก้าวที่สำคัญที่สุดในการรวมตัวของยุโรปนับตั้งแต่มีการนำเงินยูโรมาใช้ และมีสองเหตุผลหลักในการรับมัน
ประการแรก มันจะนำไปสู่การกำกับดูแลที่เข้มงวดและสม่ำเสมอมากขึ้น โดยมีหัวหน้างานเพียงคนเดียวที่บังคับใช้กฎชุดเดียวสำหรับตลาดการธนาคารแห่งเดียว
ซึ่งจะทำให้สามารถจัดตั้งสหภาพการธนาคารที่แท้จริงขึ้นได้ โดยมีเครือข่ายความปลอดภัยร่วมกัน และสหภาพการธนาคารจะเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับสหภาพการเงินโดยทำให้แน่ใจว่าเงินฝากในธนาคารมีความปลอดภัยเท่าเทียมกันทุกที่
ดังที่ Andrea Enria พูดไว้อย่างชัดเจน “มีเพียงการกำกับดูแลแบบครบวงจรและเครือข่ายความปลอดภัยแบบบูรณาการเท่านั้นที่สามารถรับประกันได้ว่าหนึ่งยูโรมีมูลค่าเท่ากันและได้รับการคุ้มครองแบบเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงประเทศสมาชิกที่ฝากเงินไว้”[1]
ประการที่สอง การกำกับดูแลแบบเดี่ยวจะช่วยให้นโยบายการเงินมีประสิทธิภาพมากขึ้น เนื่องจากระบบธนาคารที่อ่อนแออาจทำให้งานของเราในการรักษาเสถียรภาพอัตราเงินเฟ้อมีความซับซ้อนในทั้งสองทิศทาง
เมื่อธนาคารกลางกำลังผ่อนคลายนโยบาย ภาคการเงินที่เปราะบางสามารถขัดขวางการส่งผ่านอัตราดอกเบี้ยที่ต่ำลงสู่เศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากธนาคารไม่สามารถให้กู้ยืมได้ เราเห็นสิ่งนี้หลังจากวิกฤตยูโร เมื่อธนาคารต่างๆ ลดภาระหนี้ลง เนื่องจาก ECB กำลังปรับลดอัตราดอกเบี้ย
ในขณะเดียวกัน ธนาคารที่อ่อนแอก็สามารถแทรกแซงการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยได้เช่นกัน หากนโยบายการเงินให้น้ำหนักกับความเสี่ยงด้านเสถียรภาพทางการเงินอย่างไม่สมส่วน ก็อาจทำให้มีความเข้มงวดน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
การจัดตั้งหัวหน้างานเพียงคนเดียวถือเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้ แต่แน่นอนว่าไม่มีการรับประกันความสำเร็จ มันจะต้องได้รับการทดสอบจากเหตุการณ์ต่างๆ และกำหนดรูปแบบโดยความเป็นผู้นำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของอันเดรียและดาเนียล นูย บรรพบุรุษของเขา
ในคำพูดของฉันวันนี้ ฉันจะอธิบายว่าการกำกับดูแลการธนาคารของยุโรปได้นำมาซึ่งการปรับปรุงที่สำคัญในแนวการกำกับดูแลและประสิทธิผลของนโยบายการเงินอย่างไร
ประโยชน์ของการกำกับดูแลแบบเดี่ยวสำหรับภาคการธนาคาร
การปรับปรุงภูมิทัศน์การกำกับดูแลสามประการมีความโดดเด่น
ประการแรก การกำกับดูแลด้านการธนาคารของยุโรปได้นำไปสู่ธนาคารที่แข็งแกร่งขึ้น ต้องขอบคุณผู้บังคับบัญชาที่บังคับใช้มาตรฐานการกำกับดูแลที่เข้มงวดยิ่งขึ้น และเติมเงินตามที่จำเป็น
รวมเงินกองทุนชั้นที่ 1 ที่เป็นส่วนของเจ้าของ (CET1) อัตราส่วนของธนาคารภายใต้การดูแลอยู่ที่ 15.7% ในไตรมาสที่สองของปีนี้ เพิ่มขึ้น 440 จุดนับตั้งแต่เริ่มมีการกำกับดูแลของยุโรป ธนาคารจะได้รับประโยชน์จากสภาพคล่องที่ครอบคลุมและอัตราส่วนเงินทุนสุทธิที่มั่นคงซึ่งสูงกว่าขั้นต่ำอยู่ที่ 158% และ 126% ตามลำดับ และสินเชื่อที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ลดลงจากประมาณ 1 ล้านล้านยูโรในปี 2557 เหลือต่ำกว่า 340 พันล้านยูโร ณ สิ้นปีที่แล้ว
ประการที่สอง ผู้บังคับบัญชาคนเดียวทำให้การกำกับดูแลมีความสม่ำเสมอมากขึ้น ซึ่งหมายความว่าปัจจุบันมีการใช้แนวทางปฏิบัติในการกำกับดูแลอย่างสม่ำเสมอ
ตัวอย่างเช่น การควบคุมดูแลแบบเดี่ยวได้นำไปสู่การใช้ส่วนเสริมด้านเงินทุนอย่างสม่ำเสมอมากขึ้นทั่วทั้งธนาคาร เมื่อการกำกับดูแลของยุโรปเริ่มต้นขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างโปรไฟล์ความเสี่ยงของธนาคารและความต้องการเงินทุนทั่วยุโรปอยู่ที่เพียง 40% ซึ่งหมายความว่า สำหรับโปรไฟล์ความเสี่ยงเดียวกัน หัวหน้างานใช้ข้อกำหนดด้านเงินทุนที่แตกต่างกันมาก อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน ความสัมพันธ์นั้นเพิ่มขึ้นเป็น 86%
ประการที่สาม การกำกับดูแลของยุโรปช่วยให้เราระบุลำดับความสำคัญทั่วไปในแง่ของการบริหารความเสี่ยง และจัดการกับสิ่งเหล่านั้นในลักษณะที่เป็นการคาดการณ์ล่วงหน้า
ความเสี่ยงด้านสภาพภูมิอากาศเป็นประเด็นสำคัญ มีหลักฐานเพิ่มมากขึ้นว่าต้นทุนของการล่าช้านั้นสูงกว่าการเปลี่ยนผ่านไปสู่เศรษฐกิจที่ยั่งยืนมากขึ้นอย่างทันท่วงที[2] และหากไม่มีหัวหน้างานเพียงคนเดียว ความเสี่ยงเหล่านี้ก็มีแนวโน้มที่จะได้รับการแก้ไขด้วยวิธีที่ไม่สอดคล้องกัน แต่ด้วยการกำกับดูแลของยุโรป ธนาคารต่างๆ ตระหนักดีว่าการไม่คำนึงถึงการเปลี่ยนแปลงจะไม่สอดคล้องกับการบริหารความเสี่ยงที่ดี
นี่คือเหตุผลว่าทำไมการทบทวนตามหัวข้อในปีที่แล้วจึงกำหนดให้ธนาคารต่างๆ ต้องให้ความกระจ่างเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม[3]. และเผยให้เห็นว่าแม้ว่าธนาคารจะมีความก้าวหน้า แต่ก็ยังมีวิธีที่จะรวมความเสี่ยงเหล่านี้เข้ากับกรอบการบริหารความเสี่ยงได้อย่างเหมาะสม
ดังนั้น แม้ว่าสหภาพธนาคารจะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่เสาหลักแรก – ผู้บังคับบัญชาที่เข้มแข็งและเป็นเอกภาพของยุโรป – ก็บรรลุผลสำเร็จแล้ว
การกำกับดูแลเดี่ยวและนโยบายการเงินที่มีประสิทธิภาพ
ผลกระทบต่อนโยบายการเงินของเรามีอะไรบ้าง?
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้ทดสอบปฏิสัมพันธ์ระหว่างนโยบายการเงินและการกำกับดูแลการธนาคารในทั้งสองทิศทาง
ประการแรก ผลกระทบจากภาวะช็อกจากโรคระบาดส่งผลให้นโยบายการเงินต้องผ่อนคลายลงอย่างมาก เพื่อป้องกันภาวะเงินฝืด แต่แตกต่างจากวิกฤตครั้งก่อน การกำกับดูแลของยุโรปสามารถยกระดับสถานะที่แข็งแกร่งของธนาคารเพื่อรักษาสินเชื่อได้
ผู้บังคับบัญชาให้เงินทุนและมาตรการบรรเทาทุกข์ในการดำเนินงานแก่ธนาคาร และสิ่งนี้ทำให้ธนาคารต่างๆ สามารถเพิ่มเงินทุนที่สามารถเข้าถึงได้ผ่านการดำเนินการรีไฟแนนซ์ในระยะยาวที่กำหนดเป้าหมายของ ECB เพื่อเป็นช่องทางการให้สินเชื่อแก่เศรษฐกิจ
ความพยายามร่วมกันนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการรักษาเศรษฐกิจให้ล่มสลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่มาตรการการคลังยังคงดำเนินอยู่ ตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม 2020 การให้กู้ยืมของธนาคารแก่บริษัทต่างๆ ในเขตยูโรเพิ่มขึ้นเกือบ 250 พันล้านยูโร เป็นการเพิ่มขึ้นครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่เราเคยเห็นมาในรอบสามเดือน
จากนั้นเราต้องเผชิญกับแรงกระแทกต่อเนื่องซึ่งผลักดันให้อัตราเงินเฟ้อไปในทิศทางตรงกันข้าม นั่นนำไปสู่การดำเนินนโยบายการเงินที่เข้มงวดเร็วที่สุดในเขตยูโรเป็นประวัติการณ์ เรายุติการซื้อสินทรัพย์สุทธิและเพิ่มอัตรา 450 จุดในเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งปี
การกลับรายการอย่างกะทันหันนี้อาจสร้างแรงกดดันอย่างรุนแรงต่อภาคการธนาคารของยุโรป เช่นเดียวกับที่เราเห็นในที่อื่นๆ ในโลก อันที่จริงการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนจากอัตราต่ำไปสูงขึ้นอาจส่งผลเสียต่อระบบธนาคารได้[4]
แต่ผู้บังคับบัญชาในยุโรปได้ทำงานอย่างขยันขันแข็งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเพื่อช่วยให้ธนาคารต่างๆ ปรับรูปแบบธุรกิจของตนใหม่ ซึ่งช่วยให้พวกเขาเผชิญกับการกลับตัวของอัตราดอกเบี้ยได้อย่างมั่นคง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อ ECB เริ่มปรับนโยบายการเงินให้เป็นปกติในปลายปี 2564 การกำกับดูแลของยุโรปได้เตรียมการเชิงรุกให้กับธนาคารต่างๆ เพื่อเผชิญกับความเสี่ยงที่เกิดจากสภาพแวดล้อมใหม่[5] หัวหน้างานให้ความสำคัญกับกลยุทธ์การจัดหาเงินทุนของธนาคารและสนับสนุนให้พวกเขาปรับปรุงการบริหารความเสี่ยงด้านอัตราดอกเบี้ย ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นในพอร์ตการลงทุนที่จะถือจนครบกำหนดของธนาคาร และการเปิดเผยผลขาดทุนที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง ซึ่งปรากฏว่าต่ำกว่าผลขาดทุนที่ยังไม่เกิดขึ้นจริงในส่วนอื่นๆ ของโลกอย่างมีนัยสำคัญ[6]
ด้วยวิธีนี้ การกำกับดูแลการธนาคารของยุโรปไม่เพียงแต่เพิ่มขีดความสามารถให้กับการตอบสนองต่อนโยบายการเงินของเราต่อการระบาดใหญ่เท่านั้น แต่ยังอำนวยความสะดวกในการต่อสู้กับอัตราเงินเฟ้อด้วยการเตรียมธนาคารให้พร้อมสำหรับสภาพแวดล้อมใหม่
ข้อสรุปมีความชัดเจน: การกำกับดูแลแบบเดี่ยวช่วยเสริมนโยบายการเงินแบบเดียว เช่นเดียวกับที่ทฤษฎีคาดการณ์ไว้
บทสรุป
อเล็กซานเดอร์ โปป กวีชาวอังกฤษในศตวรรษที่ 18 กล่าวว่า “ผู้ที่ไม่คาดหวังสิ่งใดย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะไม่ผิดหวังเลย”
แต่เมื่อทศวรรษที่แล้ว เมื่อเราหลุดพ้นจากวิกฤตเงินยูโร เราไม่ได้มีความฟุ่มเฟือยขนาดนั้น
เราเปิดตัวการกำกับดูแลการธนาคารในยุโรปด้วยความคาดหวังที่สูง ไม่เพียงแต่จะเป็นผู้ดูแลที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังเป็นส่วนสำคัญของสหภาพการเงินที่สมบูรณ์อีกด้วย
และก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลย ในความเป็นจริง เมื่อต้องเผชิญกับการทดสอบที่รุนแรงซึ่งเราไม่สามารถจินตนาการได้ในขณะนั้น มันเกินความคาดหมายที่สมเหตุสมผลที่สุด
เรามีภาคการธนาคารที่แข็งแกร่งในยุโรป ได้เปลี่ยนจากตัวกระจายแรงกระแทกเป็นโช้คอัพ และภายใต้การกำกับดูแลของยุโรป ขณะนี้ธนาคารต่าง ๆ ตื่นตัวมากขึ้นต่อความเสี่ยงใหม่ ๆ ที่อาจเกิดขึ้นรอบด้าน
ดังนั้น Andrea และทุกคนที่กำกับดูแลการธนาคารในยุโรป คุณสามารถมองย้อนกลับไปดูงานที่ทำได้ดีได้แล้ว และผมมีความมั่นใจอย่างยิ่งว่าความสำเร็จจะดำเนินต่อไปในอนาคต
คำแนะนำการอ่านบทความนี้ : บางบทความในเว็บไซต์ ใช้ระบบแปลภาษาอัตโนมัติ คำศัพท์เฉพาะบางคำอาจจะทำให้ไม่เข้าใจ สามารถเปลี่ยนภาษาเว็บไซต์เป็นภาษาอังกฤษ หรือปรับเปลี่ยนภาษาในการใช้งานเว็บไซต์ได้ตามที่ถนัด บทความของเรารองรับการใช้งานได้หลากหลายภาษา หากใช้ระบบแปลภาษาที่เว็บไซต์ยังไม่เข้าใจ สามารถศึกษาเพิ่มเติมโดยคลิกลิ้งค์ที่มาของบทความนี้ตามลิ้งค์ที่อยู่ด้านล่างนี้
Source link
