ดัชนีความวิตกกังวล Investopedia

สิ่งที่ดัชนีแสดง

ดัชนี Investopedia Anxiety Index (IAI) เป็นมาตรวัดความเชื่อมั่นของนักลงทุนตามพฤติกรรมของผู้อ่าน Investopedia หลายสิบล้านคนทั่วโลก การอ่าน 100 ถือว่าเป็น “เป็นกลาง”

IAI นั้นได้รับแรงผลักดันจากความสนใจของผู้อ่านในการลงทุนในหัวข้อสามประเภท: เศรษฐกิจมหภาค (เช่นเงินเฟ้อและภาวะเงินฝืด) ความเชื่อมั่นในตลาดเชิงลบ (เช่นการขายสั้นและความผันผวน) และหนี้/เครดิต (เช่นค่าเริ่มต้นการละลายและการล้มละลาย)

ความเป็นมาของดัชนี

ในปี 2012 Seth Steven-Davidowitz ตีพิมพ์บทความใน The New York Times การอธิบายว่าเขาใช้ผลการค้นหาของ Google เพื่อเปิดเผยอคติของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ผู้สำรวจไม่สามารถค้นหาได้ เมื่อวันที่พฤศจิกายน 2567 Investopedia มีผู้เข้าชมที่ไม่เหมือนใครมากกว่า 13 ล้านคนและด้วยการทำงานของ Steven-Davidowitz ในใจเราถามตัวเองว่า“ พฤติกรรมการค้นหาของผู้อ่านของเราสามารถบอกเราเกี่ยวกับสถานะของตลาดและเศรษฐกิจได้อย่างไร?

เรามีข้อมูล: เนื้อหาที่มีคุณภาพมากกว่า 30,000 รายการกลับมาก่อนการล่มสลายของ Lehman Brothers และวิกฤตการณ์ทางการเงินปี 2008 ฉันเป็นตัวแทนของทีมบรรณาธิการและร่วมมือกับดร. รอนนี่แจนสันนักวิทยาศาสตร์นำด้านข้อมูลของเราเมื่อปลายปี 2558 เพื่อค้นหารูปแบบในวัสดุที่มีการค้ามนุษย์ที่มีการค้ามนุษย์มากที่สุด เราเลือกคำศัพท์ที่เลือกในหัวข้อที่แนะนำความกลัวของนักลงทุนอย่าง “เริ่มต้น” และคำศัพท์ที่ฉวยโอกาสเช่น “การขายสั้น”

การหาสัญญาณในข้อมูลการจราจรบนเว็บที่มีเสียงดังเป็นเรื่องยากเนื่องจากฤดูกาลที่หลากหลายของผู้อ่านของเรา (ตัวอย่างเช่นการลดลงของการจราจรในวันหยุดสุดสัปดาห์) และปัจจัยภายนอกเช่นการจัดอันดับหน้าผลลัพธ์ของเครื่องมือค้นหา (SERP) ก่อนอื่นเราจำเป็นต้องพัฒนาวิธีการในการลบเสียงรบกวนนี้และสร้างดัชนีที่ติดตามการลดลงจริงและการไหลของความสนใจในหัวข้อที่เลือก

เมื่อเราดูผลลัพธ์ของการวิเคราะห์เป็นครั้งแรกเราพบว่ายอดเขาที่สำคัญในดัชนีเกิดขึ้นตรงที่พวกเขาจะสมเหตุสมผล: รอบเหตุการณ์สำคัญเช่นการล่มสลายของพี่น้องเลห์แมน (โดยจุดสูงสุดที่สำคัญที่สุด) วิกฤตหนี้กรีก

ในเวอร์ชันสุดท้ายของ IAI เราใช้ 12 หน้านิยามทั้งหมดที่มีจำนวนมุมมองหน้าสูงเป็นพิเศษ ตอนนี้เรายังใช้อีกหลายพันหน้าในขั้นตอนการทำให้เป็นมาตรฐาน โดยรวมแล้วเราใช้การดูหน้าหนึ่งพันล้านครั้งเพื่อผลิตพล็อต IAI รายเดือนมากกว่า 10 ปี

เราได้กำหนดไว้เพื่อสร้างพร็อกซีหรือดัชนีสำหรับความเชื่อมั่นของนักลงทุน แต่เราต้องการจุดอ้างอิงภายนอก ดัชนีความผันผวนของ Board of Options Exchange (VIX) ของชิคาโกมักเรียกกันว่า “ดัชนีความกลัว” มักใช้เป็นมาตรวัดความกลัวของนักลงทุน เราวางแผน VIX ถัดจากการสร้างใหม่ของเราและผลลัพธ์ก็พูดด้วยตนเอง:

ในช่วงเวลาเกือบหนึ่งทศวรรษคุณสมบัติขนาดใหญ่มีความคล้ายคลึงกันมากใน VIX และ IAI แม้จะมีการวัดปรากฏการณ์ที่แตกต่างกัน (ความผันผวนของตลาดหุ้นและการใช้เนื้อหาตามลำดับ) มันน่าสนใจยิ่งขึ้นเมื่อทั้งสองถูกซ้อนทับกันอยู่ด้านบน:

บางทีการเปรียบเทียบที่น่าสนใจที่สุดคือจุดแรกของพล็อต เป็นเวลานานกว่าหนึ่งปีก่อนที่จะมีวิกฤตการณ์ทางการเงินสูงสุดในเดือนกันยายน 2551 IAI ได้รับการยกระดับอย่างลึกซึ้ง (ประมาณ 120 หรือมากกว่านั้น – ระดับที่ไม่ได้เกิดขึ้นในเดือนเดียวในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา) วิกฤตผลกระทบ