การจัดการความเสี่ยงจากภัยพิบัติไม่ใช่ความผิดของเฟด

จากกฎระเบียบ LCR ธนาคารทั่วโลกได้ล้างงบดุลด้วยพันธบัตรจำนวนหลายล้านล้าน พันธบัตรจำนวนมากในงบดุลก็มีความเสี่ยงด้วยใช่ไหม?

ความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยอยู่ในใจ: หากคุณซื้อ Treasuries และอัตราผลตอบแทนเพิ่มขึ้น คุณจะสูญเสียเงิน นั่นเป็นเหตุผลที่ธนาคารป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยที่มาจากการลงทุน HQLA ของพวกเขา

กลไกนั้นง่าย เมื่อคุณซื้อ Treasuries คุณจะล็อกอัตราผลตอบแทนคงที่ที่คุณได้รับ และอัตราดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นแสดงถึงความเสี่ยง เพื่อป้องกันความเสี่ยงนั้น คุณต้องทำการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ย คราวนี้คุณจ่ายผลตอบแทนคงที่และรับการชำระเงินผันแปรเป็นการแลกเปลี่ยน

ไปแล้ว คุณได้รับอัตราคงที่เมื่อซื้อ Treasuries และคุณจ่ายอัตราคงที่ในการแลกเปลี่ยน – การป้องกันความเสี่ยง คลังสมบัติโดยทั่วไปจะให้ผลตอบแทนมากกว่าค่าสวอปเล็กน้อย และนั่นคือจุดที่คุณทำเงินได้ (ส่วนต่างค่าสวอป)

ในตัวอย่างนี้ SVB (A) จะซื้อ Treasuries และทำการแลกเปลี่ยนเพื่อป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ย SVB (A) จ่ายอัตราคงที่ 10 ปี (OIS) ในการแลกเปลี่ยนและรับอัตราของ Fed Funds ที่เปลี่ยนแปลงข้ามคืนเป็นเวลา 10 ปีข้างหน้าพร้อมสเปรด (สเปรดการแลกเปลี่ยน)

สิ่งนี้จะช่วยให้ SVB ป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยและได้รับส่วนต่างเล็กน้อยในพอร์ต HQLA ของพวกเขา

ปัญหา? SVB มีพอร์ตการลงทุนขนาดใหญ่โดยคิดเป็น % ของสินทรัพย์รวมที่ 57% (ธนาคารสหรัฐฯ โดยเฉลี่ย: 24%) และ 78% อยู่ในหลักทรัพย์ที่มีสินเชื่อที่อยู่อาศัย (Citi หรือ JPM: ประมาณ 30%)…

…และที่สำคัญ ไม่มีการป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยเลย!

ระยะเวลาของพอร์ตโฟลิโอขนาดใหญ่ก่อนและหลังการป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยนั้น…เท่ากันหรือไม่!

ไม่มีการป้องกันความเสี่ยงอย่างมีประสิทธิภาพ

ซึ่งหมายความว่า SVB ไม่ได้ใช้แนวทางปฏิบัติในการบริหารความเสี่ยงขั้นพื้นฐานและทำให้นักลงทุนและผู้ฝากเงินได้รับความเสี่ยงจำนวนมหาศาล

หากพูดในเชิงเศรษฐศาสตร์ พอร์ตตราสารหนี้มูลค่า 120 พันล้านดอลลาร์ที่มีระยะเวลา 5.6 ปีโดยไม่มีการป้องกันความเสี่ยง หมายความว่าทุกๆ 10 bps ที่สูงขึ้นในอัตราดอกเบี้ย 5 ปีทำให้ธนาคารสูญเสียเงินเกือบ 700 ล้านดอลลาร์

100 bps? การสูญเสียทางเศรษฐกิจ 7 พันล้านดอลลาร์ 200 bps? การสูญเสียทางเศรษฐกิจ 14 พันล้านเหรียญ โดยพื้นฐานแล้ว เงินทุนของธนาคารทั้งหมดถูกกำจัดออกไป

เมื่อความเฟื่องฟูของเทคโนโลยี/IPO จางหายไป เงินฝากก็หยุดมาในปี 2565 เมื่อเร็วๆ นี้ ผู้ฝากเงินเริ่มถอนเงินออกไปและบังคับให้ SVB ตระหนักถึงการสูญเสียครั้งใหญ่นี้จากการลงทุนในตราสารหนี้เพื่อให้บริการเงินฝากไหลออก

ลักษณะที่เข้มข้นของฐานเงินฝากและการจัดการความเสี่ยงที่แย่มาก ทำให้ SVB หมดตัวอย่างรวดเร็ว หลายคนกำลังเรียกร้องความช่วยเหลือแบบครอบคลุม แต่หลักฐานที่แสดงว่าอันตรายทางศีลธรรมกำลังเล่นอยู่นั้นใหญ่เกินกว่าจะเพิกเฉยได้ และเราไม่ควรให้รางวัลแก่อันตรายทางศีลธรรม

อันตรายทางศีลธรรม

บริษัทล้มลุกคลุกคลาน – มันเกิดขึ้น บางทีมันอาจเป็นเพียงความไร้ความสามารถอย่างมากในที่ทำงานหรือโชคไม่ดี แต่โปรดพิจารณาหลักฐานที่แสดงว่าอันตรายทางศีลธรรมมีบทบาทสำคัญ

นี่คือข้อเท็จจริง 3 ข้อที่เชื่อมโยงกันซึ่งยากจะเพิกเฉย:

1. การใช้กลอุบายทางบัญชีอย่างอุกอาจ

สามารถจองเงินลงทุน HQLA ได้ภายใต้ระบบการบัญชีที่มีไว้เพื่อขาย (AFS) หรือถือจนครบกำหนด (HTM) กำไร/ขาดทุนที่ยังไม่เกิดขึ้นจากการลงทุนของ AFS ไม่กระทบ P&L ของธนาคาร แต่แสดงในสถานะเงินกองทุนของธนาคาร พันธบัตรการจองใน HTM แทนที่จะป้องกันไม่ให้กำไร/ขาดทุนปรากฏขึ้นเลย – สะดวกใช่ไหม

ดูด้วยตัวคุณเอง: SVB มีสมุดตราสารหนี้ขนาดใหญ่และใช้ระบบบัญชี HTM ที่สะดวกมากผิดปกติ

การขาดทุนที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง ณ เดือนธันวาคม 2022 ในพอร์ต HTM เพียงอย่างเดียวมีมูลค่าถึง 1.5 หมื่นล้านดอลลาร์ ซึ่งเพียงพอที่จะล้างเงินทุนของธนาคาร แต่ซ่อนไว้อย่างสะดวกผ่านการใช้กลอุบายทางบัญชีนี้อย่างผิดปกติ คุณไม่ได้จองพันธบัตรที่ไม่มีการป้องกันความเสี่ยงมูลค่า 90,000 ล้านดอลลาร์ใน HTM โดยไม่ได้ตั้งใจหรือไร้ความสามารถ นี่เป็นอันตรายทางศีลธรรม

2. ไม่ ป้องกันความเสี่ยงไอเอ็นจี; แค่ไม่รู้คุณพูด?

ในเดือนธันวาคม 2564 SVB มีการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยประมาณ 1 หมื่นล้านดอลลาร์ อาจน้อยเกินไปที่จะป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยทั้งหมด แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของฉัน

ในงบการเงิน พวกเขาแสดงความเข้าใจอย่างชัดเจนว่าการแลกเปลี่ยนเหล่านี้มีไว้เพื่ออะไร (กล่องสีแดงด้านล่าง) กรอไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วจนถึงเดือนธันวาคม 2022 โดยพื้นฐานแล้วการป้องกันความเสี่ยงทั้งหมดจะหายไป

นี่ไม่ใช่แค่ความไม่รู้ การใช้กลอุบายทางบัญชีอย่างมากมาย และการลดการป้องกันความเสี่ยงโดยสมัครใจ

3. กระตุ้นให้อยู่ห่างจากการตรวจสอบด้านกฎระเบียบที่เข้มงวดมากขึ้น

เหตุผลที่ SVB สามารถหลีกเลี่ยงรูปแบบธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูงนี้ได้คือขนาดของมัน

คุณคงเห็นแล้วว่าธนาคารที่มีสินทรัพย์ต่ำกว่า 250 พันล้านดอลลาร์ (และข้อกำหนดอื่นๆ อีกสองสามข้อ) ไม่อยู่ภายใต้การตรวจสอบด้านกฎระเบียบที่เข้มงวดเหมือนธนาคารขนาดใหญ่: ไม่มีอัตราส่วนสภาพคล่อง (LCR) ไม่มีข้อกำหนดด้านเงินทุนสุทธิที่มั่นคง (NSFR) บังคับให้คุณกระจายฐานเงินทุนของคุณ และการทดสอบความเครียดแบบเบา

สิ่งนี้ทำให้ SVB สามารถดำเนินไปได้ด้วยพอร์ตการลงทุนและการกระจุกตัวของฐานเงินทุน

เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งนั้น? SVB ไม่ใช่ธนาคารแห่งเดียวที่มีสินทรัพย์

ใช่ แต่จะช่วยให้ทราบได้หรือไม่ว่าผู้บริหารของ SVB มักจะชักชวนให้เพิ่มขีดจำกัดสำหรับการตรวจสอบด้านกฎระเบียบที่หละหลวม และยังคงให้เงิน 20-30 พันล้านดอลลาร์ต่ำกว่าเกณฑ์ 250 พันล้านดอลลาร์

เป็นการยากที่จะปฏิเสธว่ามีอันตรายทางศีลธรรมเกิดขึ้นที่นี่

***